اول هفته

سلام.

وارد محوطه کارخانه که شدم سکوت عجیبی همه جا رو احاطه کرده بود.

وای که چقدر از سکوت اینجوری متنفرم. با اینکه هنوز خستگی دیروز از تن رخت برنبسته اما سرحال به نظر می رسم.

امروز  قرار بود به دادگاه رودهن برم. اما از آنجا که حوصله این دادگاه.... رو ندارم گذاشتم بعد از ایام امتحانات دانشگاه برم و حسابی حواسم رو جمع کنم.

وارد اتاق گرمی که از نیمه های شب شوفاژها روشن بود، شدم.

صدای قار قار کلاغها از بیرون نوید صبح بود. هر چند قار قار کلاغها همیشه برایم خبر مرگ داشت.

تا الان 5 تا امتحان رو پشت سر گذاشتم. تو این هفته هم سه تا امتحان مونده که تقریبا آمادگی دارم.

اجالتا به آرزوهای قشنگتون برسین...

رویا