خسته بودم

سلام به همه خوبان 

امروز کمی زودتر از همیشه از خواب بیدار شدم. قبل از هر چیز پنجره را باز کردم بله!! بارون در حال باریدن بود و سرمای دلچسبی را تقدیم می کرد.  

باید باخودم چتر می برم. به هر حال ساعت 7 صبح از خونه بیرون زدم. امروز هم بایدبه رودهن می رفتم. ساعت نزدیک 10 صبح بود که به دادگاه رودهن رسیدم. اول هفته بود و حسابی سر اجرای احکامی ها شلوغ بود. نامه را تقدیم کردم. رفتم پیش رئیس شعبه بلکه بتونم دستور بگیرم. نیم ساعتی نشستم تا تونستم دستور بگیرم. بازم برگشتم اجرای احکام و این دفعه گفتند برو مامور بگیر اخطاریه را شخصا ابلاغ کن وقت نیست اگر نه دوباره کارشناسی می شه.  

واحد ابلاغ مامور نداشت رفتم کلانتری و از اونجا با مکافات و .... مامور گرفتم و یکی دو ساعت هم دنبال آدرس طرف بگرد بالاخره دفتر طرف ابلاغ کردم. بعدش هم به دادگاه برگشتم و اخطاریه امضاء شده را تقدیم کردم و رفت تا چهارشنبه.  

خیلی خسته بودم. موبایلمم مدام زنگ می خورد و حوصله جوابگوی مردم نبودم. باورن همچنان مهربان بود و قصد داشت امروز خود را رها و بی هیچ دغدغه ای با زمین و زمینیان مهربان باشد.  

به هر حال ساعت دو و نیم بود که به شرکت جهاد رسیدم. باز هم وعده و وعید و...  

باران هنوز می بارید و دل من حسابی گرفته بود. انگار وقتی بارون می باره غم یک دنیا تو دلش جا می گیره. دیشب مهمان داشتم و بعد از رفتنش حسابی گریه کردم و موسیقی گوش دادم.  

ساعت نزدیک پنج بود که گزارش تلفنی ماموریت به مدیریت داده شد و مستقیم که نه کمی خرید کردم و سپس به خانه رسیدم. اونقدر خسته بودم که حوصله خوردن غذا را هم نداشتم. با اینکه میان وعده خورده بودم اما حوصله نداشتم. امروز هم با تمام روزمرگی هایش گذشت.. 

البته از امروز به بعد کمتر در خصوص اتفاقات روزمره حرف خواهم زد. 

به آرزوهای قشنگتون برسین... 

رویا