لحظه ای با تو

من هنوز در عجبم!!!  

نمی دونم چرا این دو سال اخیر زندگیمو راحت باختم. کسی که سی سال برای زندگی مشترک هیچ تصمیمی نمی گرفت و درست زمانی که نباید عاشق می شی؟!! 

تازه بعد از ازدواج و بعد احیاناً طلاق و جدایی تازه می فهمی که چه چیزهایی رو از دست دادی و چه چیزهایی رو بدست آوردی؟ 

من دل نگرونی های من از اینه که اخلاق و رفتار اطرافیان با آدم تلخ وسرد می شه؟ انگار با موجود عجیب و غریب روبرو می شن!! در حالی که این بنده خدا همون آدمه فقط اینکه از تاهلی دراومده و دوباره مجرد شده اما با هزاران تفاوت ... یکیش اینکه که تنها شده اون هم اساسی ... دوم اینکه هیچکس اونو درک نمی کنه...(داخل پرانتز) اونایی که درک می کنن ببخشید ها منظور دیگه ای دارن... سوم اینکه وارد دنیایی عجیبی شدن... چشم و دلشو نگرون ... نگرون آینده ای که زود خراب شد ... چهارم اینکه اگه خدایی نکرده این وسط بچه ای هم از بین رفته باشه دیگه بدتر......... 

راستش همه اینها شامل حال من هم میشه. اول بخاطر اینکه طرفم آدم بسیار بی خیالی بود. دوم اینکه خانواده خوبی نداشت که حتی بعد از طلاق و جدایی حمایتش کنن و این یه جورایی منو آزار می داد که بعد از من چی بسرش می یاد. سوم اینکه همیشه از دیر اومدنش در هراس بودم و ....  

در کل آزاد شدم اما چیزی که همیشه آزارم می ده و فکر می کنم شامل همه آدمهایی میشه که مثل من گرفتار این اهریمن شده اند...خاطرات با هم بودنه ...... کاریشم نمی شه کرد. خود من الان حدود 6 ماه می گذره اما هنوز خاطرات تو ذهنم زنده می شه و اشک از چشمام جاری می کنه و حتی قلبم به درد می یاد...  

راستش همیشه به فکر جمله ای می یفتم که مرحوم آیت ا... بهجت به همسر سابقم گفته بود. که البته بماند چی بود.. ولی جمله خوبی بود که سراسر زندگی منو دگرگون کرد... 

به هر حال هر روز که می گذره احساس می کنم روزنه های جدیدی از سوی پروردگار مهربون واقعا مهربون به روم باز میشه و به آینده امیدوارتر می شم.  

امیدوارم همه کسانی که قصد ازدواج دارن زود تصمیم نگیرن تا خدایی نکرده کارشون به طلاق و جدایی نکشه... 

به آرزوهای قشنگتون برسین...   

برای منم دعا کنین درسم تموم بشه... باشه؟!! 

رویا