کرانه ها

مرگ امواج

از دریا پرسیدم: که این امواج دیوانه ی تو، از کرانه ها چه می خواهند؟ چرا

اینسان پریشان و در به در، سر به کرانه های از همه جا بی خبر می زنند؟ دریا ، در

 مقابل سوالم گریست! امواج

هم گریستند...

آنوقت دریا گفت: که طعمه ی مرگ، تنها آدم ها نیستند، امواج هم مثل آدم ها

می میرند! و این امواج زنده هستند، که لاشه ی امواج مرده را، شیون کنان به

 گورستان سواحل خاموش می سپارند! ...

(کارو)