جدایی

سلام به همه خوبان

همیشه از جدایی و طلاق هراس داشتم. و فکر می کردم کسی که متاهله دیگه نباید به فکر جدایی و طلاق باشه!!!

اما این بلا به سرم اومد و من هم مزه جدایی و طلاق رو چشیدم. الان حدود ۶ ماه میگذره ولی هنوز با خودم کنار نیومدم و فکرم مدام مشغوله!!

نمی دونم چکار کنم که از این وضعیت خلاصی پیدا کنم.

شاید هم اگه یک مقدار اوضاع و احوالم خوب بشه برگردم به هندوستان. تا شاید از این طریق روزهای هدر رفته زندگیمو بازسازی کنم. از همه مهمتر اینکه دیگه به این راحتی ریسک نکنم. البته من دیگه چیزی برای از دست دادن ندارم. و تلاش من در باقی عمرم این خواهد بود که اون رویای سابق را زنده کنم و زندگیمو از نو و البته از صفر کاملا از صفر شروع کنم.

هیچ وقت دلم نمی خواست قلبموُ هستیمو به کسی هدیه بدم که آخرش بشه جدایی و طلاق... اما چه کنم که روزگار برگش ورق خورد و من زمین افتادم.

با این حال خدا را شکر هنوز زنده ام و درس و کار بهترین تفریح و انگیزه شده. مثلا می خواهم وکیل بشم. اما ای کاش امروز می تونستم از خودم دفاع کنم.

راستی این یک سواله آی وکیلها تا حالا مجبور شدین وکیل خودتون باشین؟!! البته که نمی دونم...

به هر حال این از زندگی بی سرانجام ما که سی سال ازدواج نکردیم و هی به این گفیتم آره و به اون گفیتم باشه و به دیگری گفیتم نه و ... 

به آرزوهای قشنگتون برسین...

رویا